Ik heb een monopolie!

Jaaaaaaa ze zijn binnen! 22 straten in 8 plaatsen in het schattige Nederland! Op 6 november begon ik in Groningen en vandaag eindigde ik in Rotterdam. Uitdaging nummer 12 zit erop! 

Welk kaartje moet ik hebben?

Den Haag of eh... 's-Gravenhage

Niet dat ik ooit begrepen heb waarom Den Haag ook 's-Gravenhage heet terwijl niemand dat ooit zegt. Sterker nog, er is zelfs het Engelse The Hague. Lastig gedoe. Doe gewoon 1 naam.

Zo inefficiënt als die naam is, zo efficiënt zijn de straatnaambordjes. KIJK NOU! 2 bordjes op 1 paal. Met een hekje ernaast zodat ik nog superdicht in de buurt kon komen. Het was alleen wat suf dat ik de kaartjes eerst verkeerd om hield. Gelukkig op tijd opgemerkt. Daarna huppakee door naar Spui, die hoog en groot was (de paal met het bordje dus. Straat ook beetje) en met Miranda en Vera, m'n lieve sidekicks van deze stad en toevallig ook m'n liefste vriendinnen, naar de Yoghurt Barn om ons vol te stoppen met een heerlijke brunch. Croissant plus fruit is heel blije Marlies. En dan ook nog thee, smoothies en yoghurtjes. Delicious!

Spui, Plein en Lange Poten

Rotterdam of eh... Rotterdam

Heel toevallig heb ik al eens een blog geschreven over Rotterdam. Toen vanwege een bezoekje aan de stad voor de Nacht van de Vluchteling, nu voor straatnaambordjes. Verschil moet er wezen.
Ik sprak af met Hiske en Marloes, die ik ken van een bijeenkomst van Personal Body Plan. We genoten van thee en soep bij Tea lab (heel cute) en daarna scoorden Marloes en ik de laatste 3 straten. Ze houden hier wel van mooie straatnaambordjes viel mij op. Lekker duidelijk!

Hofplein, Blaak en Coolsingel

Een afsluitend theetje later vertrok ik weer naar het station en mocht ik via Amsterdam een poging wagen de trein naar Amersfoort te nemen. Amersfoort ontbreekt helaas op het prachtige Monopolybord, maar zit gelukkig lekker comfortabel in mijn hart. Da's ook een goed plekje. Vind ik.

Ik heb een monopolie

Ja, ik wil wel correct Nederlands schrijven in m'n titel en tussenkop. Je zou zeggen: ik heb een monopoly, maar da's een andere taal. Vind ik. Dus. HET IS GELUKT!

Liefde voor m'n sidekicks 

En ook niet onbelangrijk: dankzij deze uitdaging heb ik hippe banden aangehaald met toffe mensen. Van mijn ouders (goed, daar viel niet veel te doen maar ZO leuk dat ze onderdeel van de uitdaging uitmaken) en Aniek (ruim een jaar niet gezien) naar een collega naar 2 oud-collega's naar m'n mattie naar m'n lieve vriendinnen naar 2 nieuwe bekenden dankzij pbp. Variatie alom en met iedereen heb ik een heel fijn dagdeel gehad. Eigenlijk een goede reden om zoiets gewoon jaarlijks te ondernemen. Maar goed, dat zijn issues voor later. Ik leg de laptop weg en neem nog een colaatje (zero) op dit resultaat. Doorzettingsvermogen brengt je ver. Heel ver.