De (voorlopige) eindstand

31 augustus. De laatste dag van de maand. Bij elke andere uitdaging was dit de laatste dag. Ik geloof niet dat het op deze dag ooit op het randje is geweest. Als ik iets wil, mijn blik daarop zet en het compleet in mijn handen ligt: dan lukt het ook. Deze maand is er iets anders gelukt. 

Bijzondere uitdaging

Ik moet bekennen dat ik nog op zoek ben naar de reden waarom deze uitdaging anders uitpakte dan de eerdere uitdagingen. Een vriendin zei al: "Je bent een maand offline, je eet veganistisch en wandelt 's nachts 40 kilometer maar dit haal je niet?" Inderdaad, deze makkelijke uitdaging lukt niet. Is het misschien te makkelijk geweest? Ga ik mij vervelen in de uitdaging en zoek ik nieuwe prikkels? Of heeft deze uitdaging niet bijgedragen aan mijn geluk zoals die andere uitdagingen wel hebben gedaan? Ik geniet nog steeds na van mijn onafhankelijkheid van het internet, zoek manieren om veganisme in mijn levensstijl te bouwen en ik ben nog steeds trots op die wandeltocht. Net als dat die baan die ik gevonden heb en de complimenten die ik verstuurd heb mij nog steeds blij maken. Dat ik nog elke dag naar de lijst met 31 dankbaarheden kan kijken en er een glimlach op mijn gezicht verschijnt. Hoe die 250 kilometer fietsen mij verschrikkelijk irriteerde, maar ik het wel mooi gedaan heb en lekker in beweging ben gebleven. 

Een leven zonder alcohol

Als ik dan terug kijk op een potentiële maand zonder alcohol. Word ik daar anders van? Voel ik mij beter? Misschien komt het doordat ik geen hele maand zonder alcohol heb gedaan, maar ik kan geen highlight aanwijzen of iets aanvoelen wat mij een positieve emotie geeft. Het is mij al eens gelukt om 5 maanden zonder alcohol te doen. Als student. Ik schonk stiekem appelsap in een champagneglas om te doen alsof ik meedeed met het proosten tijdens het grootste feest in die periode. Het was zo makkelijk en het voelde goed. Dat was in 2007 en ik ken het gevoel nog steeds. Als ik terug denk aan het genieten van de gin tonic op Vlieland of de overheerlijke homemade lemonade met gin in Antwerpen: ik denk aan genieten, liefhebben en het leven. Het ging niet om de alcohol, maar om de smaak. En als een drankje waar toevallig alcohol in zit naar geluk en zoete, nieuwe herinneringen smaakt, wat houdt mij dan tegen?

Op naar de volgende!

Gelukkig hoef ik in september niet stil te zetten. Gewapend met het boek 'Opgeruimd!' van Marie Kondo ga ik aan de slag met het materiële aspect van mijn leven. Het doel? Ten minste iets weggegooid hebben van de spullen waar ik niets mee doe, niets mee heb en waarschijnlijk ook niet ga gebruiken of blij van worden. Oef. Ik vermoed dat er nog wel wat materiële lijken uit de kasten tevoorschijn komen. En uiteraard hou ik jullie op de hoogte! Dit keer hopelijk met wat beeld van de hoeveelheid aan spullen en hopelijk een opgeruimd eindresultaat. Wil je meedoen: altijd leuk! Misschien lukt het mij om wat tips te delen die ik via Marie Kondo geleerd heb. Eén ding weet ik wel alvast: die fles gin mag gewoon blijven. Daar word ik blij van!