Ouder worden

Op mijn schoot ligt Flow. De zon schijnt en ik hang op de tuinbank. Hangen is in dit geval half onderuitgezakt zitten met mijn rug tegen de armleuning. Het thema van deze Flow heeft alles te maken met het leven en het ouder worden van de mens. Ik lees dat 'we' alles doen om te voorkomen dat we ouder worden en hier in alle bladen over lezen en er op tv alles over zien.

Altijd jong 

Al lezende vraag ik mij regelmatig af of er iets mis met me is. Maandag bereikte ik de leeftijd van 28, maar veel meer dan 'ha! Nog wijzer' en het gevoel dat ik dat toch maar mooi bereikt heb, gaan mijn gedachten niet. Leeftijd voelt voor mij zo relatief. Als vroege leerlinge was ik altijd één van de jongsten. Op mijn 16e zat ik al in een collegezaal (waar ik op dat moment niet thuis hoorde) en in mijn zeven jaar studeren is het me bij geen van de drie opleidingen gelukt om bij de oudere studenten te horen. Average at most.

Ik herinner me een dag op kantoor, waarop jongere collega's mij de grond in wilden boren door de nadruk te leggen op het gegeven dat ik ouder ben dan zij. 'Je wordt al bijna 30, Marlies!' Ik: 'Leuk hè?'

Elke dag is een cadeautje

Ouder worden is een cadeautje. Als ik terug kijk op mijn leven tot nog toe, vind ik dat ik ontzettend veel gedaan en bereikt heb. Ik heb in het buitenland gewoond, gestudeerd en gewerkt, ik heb drie opleidingen voltooid waardoor ik onder meer een mastergraad bezit. Ik ben binnen Nederland woonachtig geweest in vijf verschillende steden met elk hun eigen charmes. Mijn familie is de leukste, mijn vrienden en vriendinnen het gezelligst en op het moment heb ik (oké, als werkzoekende misschien niet op de lange termijn) weinig zorgen over de financiële middelen om in mijn levensonderhoud te voorzien.

Mijn leven is al een avontuur en alles wat er nog bij mag komen, is voor mij een cadeautje. Als persoon kun je alleen maar groeien. Maak je iets mee dat negatief, verdrietig of boos is? Daar leer je iets van. Dat kan zijn dat je ontdekt wat je echt aan het hart gaat of dat iemand niet is wie je dacht. Maak je iets mee dat positief, blij of inspirerend is, haal je daar weer iets uit. Zo blijf je ontdekken en, om het maar zo te noemen, leven. Het enige dat we zeker weten (althans, ik hoop dat we dat zeker mogen weten), is dat we geboren worden en dat we dood gaan. Wat je ertussenin doet, vul je op jouw unieke manier in.

Afscheid nemen van het plaatje in je hoofd

Natuurlijk groeien we in Nederland vaak op in omstandigheden die een leven zoals de mijne mogelijk maken. Maar als je de luxe hebt om je druk te maken over welke anti-rimpelcrème je moet gebruiken, je kapotte vaatwasser of naar welk feestje je dit weekend gaat, heb je het eigenlijk ontzettend getroffen.

Ik blader verder in Flow en lees het artikel "Afscheid van het plaatje in je hoofd", over het beeld dat je ooit gecreëerd hebt over jouw toekomst, maar dat nooit werkelijkheid geworden is en dat je dat beeld los moet laten.

Ook ik heb dromen en wensen voor de toekomst. Of dat prachtige huis op de Veluwe met eigen moestuin en dieren er gaat komen, weet ik niet. Net als die leuke man en kinderen. Het idee van een droombeeld kan zijn dat je iets hebt om naar te streven, iets dat je inspireert om net iets harder te lopen, een bepaalde keuze te maken of juist om dingen los te laten. Het kan best zijn dat ik over 10 jaar heel anders naar deze geschreven tekst kijk. En weet je, dat mag. Weet je hoeveel je kan ontdekken en leren in zo'n periode? Dan ben ik wel heel trots dat ik 38 heb mogen worden. Leven, leef het!