Vervlogen herinneringen
Leegstand is nooit heel mooi. Of juist wel. Het heeft iets bijzonders. Stilte, ruimte, eigenlijk is er niks meer. Alleen de muren zijn de stille getuigen van alles dat in het ziekenhuis gebeurd is. Nu woon ik pas in Amersfoort nadat het ziekenhuis verhuisd is en kan ik mij weinig voorstellen bij een levendige locatie. Een oud inrit voor de ambulance leidt naar de ingang voor spoedeisende hulp. Wie zouden hier langs zijn gebracht? Hoe is het ze vergaan? Nieuwe levens zullen begonnen zijn op deze plek, andere levens vonden hier hun eindpunt.
Uitzicht
De gemeente biedt na de sloop van dit ziekenhuis kavels aan. Nieuwe bewoners voor deze bijzondere locatie. Bovenop de berg en vanaf een bovenverdieping heb je ongetwijfeld prachtig uitzicht over de stad. Zouden oud-patiƫnten genoten hebben van dit uitzicht? Of beeld ik mij alleen maar in dat het mooi is? Vreemd, een heleboel vakkundig gestapelde bakstenen en betonplaten. Deuren en prikborden voor ontvangen kaartjes en beterschapswensen.
Sinds de vorige keer dat ik hier was, zijn alle bomen en struiken om het ziekenhuis heen weggehaald. Een volgende stap naar de sloop. 2016 zal het jaar wel worden. Ook al ken ik het ziekenhuis niet anders dan op deze wijze, ik ga volgend jaar nog wel een paar keer kijken.
No comments:
Post a Comment